'Εχω για σπίτι μου τη γη, τον ουρανό ταβάνι

Και ο χρόνος μας αποχαιρετάει, με μουσικές και χορούς στις πίστες της ντίσκο, κουβέντες πάνω από ποτήρια και τραπέζια, τα μαλλιά βρεγμένα από τις βόλτες του χιονιού δίπλα στη θάλασσα, τις ατέλειωτες βόλτες ανάμεσα στον κόσμο, τους καναπέδες των φίλων και τα γέλια, τις σοβαρές και τις αστείες συζητήσεις, τις μεθυστικές μυρωδιές των φαγητών που ψήνονται, τις μεθυστικές στιγμές, που απλώς παραμερίζουνε για να κάνουνε χώρο για τις καινούριες!
;-D

Santa Claus is coming to town!!!!

Αγαπητέ Άγιε μου Βασίλη!!! Επειδή εμείς ως γνωστόν δεν είμαστε καταναλωτικοί τύποι, φέτος, εκτός από το υβριδικό της Lexus (το SUV, μην μπερδευόμαστε και μου φέρεις το άλλο το άσχημο...), το σπίτι στην Ναύπακτο, και εκείνα τα άλλα τα πραγματάκια που λέγαμε (ξέρεις, εσύ, μην επαλαμβανόμαστε και δίνουμε ιδέες και στους άλλους τους ζηλιάρηδες, χιχιχιχι) θα ήθελα το πόρτ μπαγκάζ του (γιατί το πίσω κάθισμα θα είναι ήδη γεμάτο με μπουκάλια) να περιλαμβάνει εκτός από τα δέοντα, και τα παραπάνω σε ικανές ποσότητες γιατί έχουμε και φίλους να σκεφτόμαστε....

Και επειδή είμαι πολύ φαν των κοσμημάτων, αυτό το μπιχλιμπιδάκι, (το φοράμε και χωρίς το ζευγάρι του αλλά αν επιμένεις, φέρε 2) σε ασημί.....

... γιατί ως γνωστόν, τα πολύτιμα πράγματα έρχονται σε μικρές συσκευασίες!!!

(Άντε, γιατί έχουμε να μελετήσουμε και την επίδραση του τσίπουρου στα drow, χιχιχιχι)

;-D

Put your hands up!!!

Χιχιχιχιχιχι!!! Από όλους εμάς, σε όλους εσάς!!!!!
;-D

The streets are getting hotter

Σε παγκόσμια αποκλειστικότητα, το μοναδικό πυρίμαχο, το μοναδικό άφλεκτο Χριστουγεννιάτικο δέντρο!! Το ιδανικό δέντρο που αντιστέκεται σε παντός είδους εξεγέρσεις και διαδηλώσεις! Κατά των επεισοδίων! Κατά της βασκανίας! Κατά των Μολότωφ! Λειτουργεί και με χωρις ΜΑΤ! Δεν σπάει, δεν χαλάει! Εχθρικό προς το περιβάλλον! Τιμαί λογικαί! Σπεύσατε...
;-D

See as the rich is getting richer
The poor is getting poorer
......
There is no water to put out the fire
Mi canto la esperanza

If you tolerate this, then your children will be next...

Κυκλοφορεί στους κύκλους των κρεμμυδοπαραγωγών και των μανάβηδων, πως οι δυνάμεις καταστολής (εχμ.. Τί? Πως? Πρόληψης?? ΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!! Μήπως εννοούσατε πρόσληψης???) για να αντιμετωπίσουνε την έλλειψη δακρυγόνων θα καταφύγουνε σε μεθόδους φιλικές ως προς το περιβάλλον και έτσι θα αντιμετωπιστεί και το μέγα πρόβλημα της ελληνικής υπαίθρου που δεν βρίσκει πού να διοχετεύσει τα προϊόντα της.

Ο χώρος των αντιεξουσιαστών δηλώνει πως με τις βόμβες μολότωφ, αντί να τους κάνουνε με τα κρεμμυδάκια, θα παρασκευάζουν επι τόπου κρεμμυδόπιτες γιατί ώς γνωστόν, είμαστε και λαός που αρέσκεται στον άρτο και τα θεάματα.

Θυμήστε μου την επόμενη φορά να ζητήσουμε οι εκπαιδευτικές εκδρομές του σχολείου να γίνονται στα μπουζούκια ή σε γήπεδο, γιατί προφανώς, αυτό είναι το επίπεδο της εκπαίδευσης και της παιδείας που θέλουμε να έχουνε τα παιδιά μας...

Και για να μην ξεχνιόμαστε...

Πριν λυτρωθείς απ' τα δάκρυα που πνίγεις
Πριν σε προδώσει η μυρωδιά της φωτιάς

Πριν τυλιχτείς στις αλυσίδες της θλίψης
Πριν αρνηθείς τις μαχαιριές της χαράς

Πριν σε τρομάξει το τραγούδι και φύγεις
προτού χαθείς στην αγκαλιά μιας σκιάς

Φανέρωσέ μου τη μάσκα που κρύβεις
Κάτω απ' τη μάσκα που φοράς

Bang bang, he shot me down

Η πρωινή ένταση των παιδιών, που σε συννενόηση με τα υπόλοιπα σχολεία αποφάσισαν να απέχουν από τα μαθήματά τους, ενώ ξεκίνησε με μια διάθεση ανάμεσα στην πραγματική οργή, τον πραγματικό θυμό, την ανασφάλεια με ταυτόχρονη την ροπή για χαβαλέ και χάσιμο μαθήματος, γρήγορα μετατράπηκε σε πραγματική ενεργοποίηση και συνειδητή επιλογή, ακολουθώντας τις σωστές διαδικασίες...

Για πρώτη φορά, όταν τους θυμίσαμε πως δεν μπορούν να παίρνουν αποφάσεις παρά μόνο μέσα από γενική συνέλευση, μαζευτήκανε χωρίς φωνές, γέλια και πειράγματα, και λίγο αργότερα, είχαν δρομολογήσει και τις ενέργειές τους, ετοιμάσανε τα πανώ τους και γράψανε κείμενα και ψηφίσματα, με μια σοβαρότητα που θα την ζήλευαν πολλοί από τους ενήλικους γύρω τους.

Τα πρώτα πανώ της ζωής τους, η πρώτη τους πορεία γύρω από το κτίριο του σχολείου, τα πρώτα τους συνθήματα, τα πρώτα τους μαθήματα για το πως μπορεί κανείς να εκφράσει δημόσια την γνώμη του και να συντονίσει και να περιφρουρήσει την απόφασή του, η πρώτη φορά που συμμετέχουν στην έκφραση της αγανάκτησής τους και της συνειδητοποίησης του πόσο τρωτοί είναι ακόμα και αυτοί, στην απλή καθημερινή τους ζωή... Και οι πρώτες τους διαπιστώσεις, ότι οι αιτίες για το έγκλημα, βρίσκονται μέσα στον καθένα από μας, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό και ότι, θύτες και θύματα μπορούμε να είμαστε όλοι μας.

Για πρώτη φορά, συνειδητοποίησαν, πως το να σπρώξεις κάποιον ή να τον χτυπήσεις επειδή σε έβρισε, δεν είναι μια απλή πράξη χωρίς συνέπειες, και πως η κλιμάκωσή της και η μεταφορά της σε ένα άλλο επίπεδο, μπορεί να έχει τα αποτελέσματα που τους σοκάρανε. 'Αρχισαν να διαπιστώνουν πως η βία, φέρνει μόνο βία. Πως η έλλειψη σεβασμού και ευθύνης, μπορούν να προκαλέσουν ακόμα και τον θάνατο. Ότι όλα ξεκινάν από θέσεις και αντιλήψεις που έχουν άμεση σχέση με αυτά, και ο πιο βασικός μας στόχος είναι η περιφρούρηση και η προστασία της ζωής.

Και ότι όλοι, πρέπει να έχουμε ενεργή και δημιουργική συμμετοχή σε αυτά που γίνονται γύρω μας.

Kι από ένα σημείο της Γης αυτός ο ήλιος ανατέλει, κάποιος τότε σ' ένα στόχο σημαδεύει

ACTION

And the seeds planted in cinematic workshops all over the world, in the dreams of children and adults captured into film, and brought to the large screens of the 11th Olympia International Film Festival for Children and Young People and the 8th Camera Zizanio have bloomed for the duration of the past week and left us with a feeling of fulfillment and catharsis.

The doors of the Apollon theatre, were open all these days, giving us the chance to partake in the unique cinematic experience of sharing. Seats and aisles packed with kids and adults, cheering, laughing and mostly, having great fun. And the closing ceremony, with the awards, just reminded us of what happened during the two weeks that Pyrgos becomes more than simply a Greek town... For two weeks, it's the meeting point of people from all over the world, people with dreams that have found a way to bring them to life.

The closing ceremony, started with the heavenly music played by Abdar Kader Monlla member of the Jury, from Syria!! A fantastic experience...

The Greek Section Camera Zizanio awards, the screenings of which took place last weekend. And the participants of the Refugees from the Hospitality Centres of Makrinitsa and Agria, receiving their award for their film, No Entry.

Ready, set, rob, and a well-deserved award with a very simple film, that we all greatly enjoyed!!!

Ring, and the award goes to the 2nd Senior High School of Chios!!! Well-done, guys!!!

;-D

All of the Camera Zizanio awards for both the Greek and the European sections, were announced and either presented to the participants who were there (Leon was great, with, yet again, another Lego animation!!! Star Wars: Birthday bust up, and what fun it was watching the O'Connor bros, building their Legos in the foyer before and between the screenings!!!
;-D

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΛΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!! And Nikos Theodosiou, the Artistic Director for Camera Zizanio.

Dimitris Spyrou, the Artistic Director of the Olympia International Film Festival.

And the biggest camera of the Festival, goes to the youngest Zizanio of them all!!!!!

;-D

Ok, Πασχαλίδη, check out these moves! (Όχι τίποτε άλλο, για να μην παραπονιέται και ο Χρήστος ότι μόνο αυτόν πειράζω, χιχιχιχιχιχι!!)

;-D

Manos Kontoleon, giving the Unicef award to Santosh Sivan, for his feature film, Tahaan-A boy with a grenade.
Rock Demers, the president of the jury, who delivered the CIFEJ award to Santosh Sivan, for his feature film, Tahaan-A boy with a grenade.

And the most important jury of them all, the Children's Jury, who watched open-eyed all the animation, short films and feature films of the week, to choose one of each category and give their own award!! Thanks, guys, you were all great all week long, glad to have watched the films with you, and work with you!!!
;-D

And the Children's Jury, gave their awards to:
Best Animated Film: A Drop in the Ocean, by Thodoros Veneris and Dimitris Cheliotis, Greece
Best Short Fiction Film: Because There Are Things You Never Forget, by Lucas Figueroa, Spain
Best Feature Film: No Network, by Ari Kristinsson, Iceland

Manos Kontoleon and Santosh Sivan, who also won the Best Feature Film award!! All awards to be announced in the official site of the Festival!!

The reception at the foyer was packed with all the people, and the finger food was just a sidekick to all the photographing, the talking, the promises for meeting once again next year!!!

And the packing, begins!! A couple of hours later, and the room, regaining its old, boring, non-festival look!!! Kudos to the sound and lighting guys, for all their work setting everything up, and getting it packed!!

;-D

And then, Memphis and Melrose!!! Μπράβο, Πασχαλίδη παιδί μου, σε κλείνουμε για μαθήματα χορού (ok, άντε, και για τα μυκηναϊκά, δεν θα πούμε όχι...)!!!
Α, και πάσα φήμη και διάδοση σχολίων για δημιουργία νεφών κατ' εξακολούθησην στα προαναφερθέντα μπαράκια, είναι πέρα για πέρα, αληθής!!! Τα φωτογραφικά ντοκουμέντα, θα διατίθενται σε εξωφρενικές τιμές, και αποτελούν αντικείμενα πλειοδοτικού διαγωνισμού (ok, οι συμμετέχοντες θα τα πάρετε -σχεδόν- δωρεάν..., χιχιχιχιχι) γιατί, μην ξεχνιόμαστε, είναι και εκείνo το υβριδικό SUV της Lexus που λέγαμε (καλά, αν δεν μπορείτε να μου πάρετε αυτό, έχω και εναλλακτικές επιλογές, μην το κάνουμε θέμα!!) γιατί, θυμίζω, ΠΩΣ θα σας πηγαίνω βόλτες σε μέρη κακοτράχαλα και φανταστικά?
;-D

Και όσο τα δικά μας 12άχρονα, και 15άχρονα, στοχεύανε μέσα από τον φακό και το σκόπευτρο μιας κάμερας, την ίδια ώρα, άλλοι στοχεύανε μέσα από το σκόπευτρο ενός όπλου, την ίδια ηλικία. Μια σφαίρα, το τέλος ενός ονείρου.

"Υπάρχει άδικο έξω απ' τα όνειρά μου"
STOP

Στο' να χέρι το τσιγάρο,στ' άλλο χέρι το μπεγλέρι

Αλλά μιας και αυτό το μαγαζί δεν καπνίζει (εεεεπ, σε βλέπω εσένα εκεί πέρα στην γωνία που χαχανίζεις....) και την τελευταία φορά που το άλλο χέρι κράταγε μπεγλέρι κάναμε μελέτες πτητικότητας του εν λόγω (seriously όμως, είναι σαν εκείνο το Nunchaku αλλά σε μικρότερο μέγεθος) για αυτό, επειδή είμαστε φιλειρηνικοί άνθρωποι (εχμμμ.... ΕΙΠΑΜΕ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΕΣΕΝΑ ΣΤΗΝ ΓΩΝΙΑ....) αντικαταστήσαμε με μασαμπούκα και, την Olympus, που οπως διακρίνετε, είναι απαραίτητο αξεσουάρ σε μια δεξίωση....

;-D

Παρακαλώ, το επόμενο στιγμιότυπο να είναι την στιγμή που με το ένα χέρι μπαλανσάρουμε πιάτο, με το άλλο κρασοπότηρο, και ταυτόχρονα, καίμε και τα pixels της μηχανής!!!

;-D

Always an amazing sight, the glow on the large screen, mixing with the glow of happiness on the young kids' faces... Every night... Sitting on the floor, watching the believable and usually unbelievable stories, unfolding!! Fairy tales, animated lives, animated dreams!! Watching utterly amazed, never talking, laughing at the jokes, creating dreams of their own!

The large puppet show, in the yard of the Appollo Theatre, with everybody watching and cheering to the fight over the puppet queen!! From the puppet workshop, with the adults, our friends and colleagues as puppeteers!

The drones fighting over the queen.... fluid motion to the staccato of the drum.

The puppeteers giving life to their puppets!
;-D

Άλα φεστιβάλ το σκαμνάκι!!!! O πρώην ανάπηρος, με το απαραίτητο αξεσουάρ.... Χιχιχιχιχι!! (Ψιτ, μήπως να σας δώσω το καρεκλάκι της θάλασσας που είναι και σούπερ αναπαυτικό??)

;-D

Se ha mezclao la vida

Igual que en la vidriera irrespetuosa
de los cambalaches
se ha mezclao la vida
y herida por un sable sin remache
ves llorar la Biblia
contra un calefon.
(Tango Cambalache)

And the large window to the passions, the laughter, the ambitions, the pain, the inspiration to the larger world, is still open on the screen of the Appollon Theatre, which, is packed every afternoon till late in the evening, after the last film of the day is screened...

Kids, both from Greece and abroad, sitting or lying on the side aisles, with eyes glued to the screen, ecstatic, watching film after film. Grown ups as well, with the same enthousiasm and commitment, all part of what this Festival is, and means.

Farsi, Spanish, Dutch, Greek, Serbian, English, German, Icelandic, French, Arabic, Swedish, the languages you can hear in the seats next to you, but the language of the moving picture, is the same for all... The unanimous laughter with the jokes, the grand intake of breath in the agony of the protagonist, the cries of relief from the kids when everything is resolved, the applause, a whole theatre breathing around you and pulsing to the rythm of each film... The directors, the producers, the creators, sitting next to you, enjoying the impact of their work. Simply wonderful...

And in the streets, the cinema workshops, kids with cameras creating their own stories, making animations, shadow theatre, the screenings of Camera Zizanio taking place every morning with the European section, and the daily news, capturing the beat of all the Festival's activities into pixels and sound bits!

And Roviros Manthoulis, once more left us spellbound with his master class, his words and images of a past that is gone now, unfolding on the large screen... Simply magic... and in his own words:
"Magic is a construct, and in a film you mustn't be able to see the seams... the director must remain invisible."

We traveled around the world with excrepts from his films, from the gitanos of Andalucía, to those of Palermo, singing to the Virgin Mary, the "gitana guapa", to the woman singing a lullaby to put her baby to sleep, as well as the volcano of Aetna, the poem "Thanatos" by Dimitris Christodoulou with the streets under Acropolis of the past...

"Από την Αθήνα στη Σικελία είναι δύο βήματα, ή όπως θά 'λεγε κανείς, δύο κύματα"... And only the flick of a button to travel to the prisons of Louisiana to listen to the blues, to the worn down piano of a lady singing, to the only document of Karen Dalton, to the Abaete laggoon in Brazil, where the linen washer balances the bundle of freshly washed clothes on her head and her toddler on her hip...

"No filming and no film is innocent", and the Tango Cambalache.....

And among all these, the kid's jury watching films, taking down notes, asking questions, voicing opinions, but mostly, having fun... As we all do!

And the adults, organising our next screening!!! Κινηματογραφικές βραδιές, people!!!!!
Because, after all,

la vie, c'est un spectacle

Be a part of it!

;-D